Μηχανότρατες τέλος από 31η Μαΐου 2010... Τα 330 αλιευτικά σκάφη αυτής της κατηγορίας, που δραστηριοποιούνται στις ελληνικές θάλασσες ,θα πρέπει να στραφούν μέχρι τότε προς άλλο τύπο αλιείας, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη απέναντι στη Συνομοσπονδία Αλιέων Ελλάδος.
Οι μηχανότρατες εξακολουθούν ακόμη και σήμερα την ανεξέλεγκτη δραστηριότητά τους στα παράλια της Ελλάδας. Δουλεύουν εντελώς παράνομα με ψεύτικο κωδικό που αντιστοιχεί σε εργαλείο που έχει καταργηθεί με νόμο. Αποτελούν μεγάλη πληγή για τον θαλάσσιο πλούτο της χώρας, εμποδίζοντας την ανάκαμψη των παράκτιων οικοσυστημάτων και των μικρών πληθυσμών των ψαριών.
Και η Ελλάδα από την 1η Ιουνίου είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αφού, σύμφωνα με όσα δηλώνει η κ. Δαμανάκη, «οι τριετείς παρεκκλίσεις, χάρη στις οποίες η δραστηριότητα των μηχανοτρατών συνεχίζει και μέχρι σήμερα στη χώρα μας, λήγουν οριστικά την 31η Μαΐου 2010. Ως εκ τούτου αμέσως θα πρέπει να υπάρξει συμμόρφωση και να εφαρμοστεί στην Ελλάδα ο κοινοτικός κανονισμός για τον τομέα της αλιείας και της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος».
Κάτι τέτοιο πρακτικά σημαίνει ότι οι συγκεκριμένες τράτες θα οφείλουν να χρησιμοποιούν στο εξής δίχτυα με άνοιγμα ματιού 40 χιλιοστών αντί 16 χιλιοστών που χρησιμοποιούν σήμερα... Θα οφείλουν επίσης να δραστηριοποιούνται σε απόσταση τουλάχιστον τριών ναυτικών μιλίων από την ακτή ή σε βάθος 50 μέτρων.
Σε κάθε περίπτωση, όχι σε απόσταση μικρότερη του 1,5 ναυτικού μιλίου από την ακτή. Μέχρι σήμερα οι μηχανότρατες σε παράβαση του κανονισμού εργάζονται πολύ κοντά στην ακτή και με άνοιγμα στα δίχτυα μικρότερο από το επιτρεπόμενο.
«Οι αντιδράσεις, που μέχρι σήμερα επέτρεψαν τη δραστηριότητα των μηχανοτρατών, έχουν να κάνουν με άσκηση μικροπολιτικής, που σκοπεύει να εξυπηρετήσει κάποιους Ελληνες ψαράδες», δηλώνει στην «Ε» ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Αλιέων Ελλάδος, Δημήτρης Κοτσόργιος, και προσθέτει με αγανάκτηση: «Είναι πραγματικά ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία, αφού το εργαλείο αυτό κουρεύει τις θάλασσες και καταστρέφει το γόνο και τις φυκιάδες, τις οποίες αποψιλώνει. Είναι μια πρακτική σε πλήρη αντίθεση με μια πολιτική που σχετίζεται με τη διασφάλιση των φυσικών οικοσυστημάτων και του θαλάσσιου περιβάλλοντος».
«Τα σκάφη του ελληνικού αλιευτικού στόλου, διευκρινίζει ο κ. Κοτσόργιος, «είναι περίπου 17.000, από αυτά οι μηχανότρατες είναι 330. Αυτές θα πρέπει να περιορίσουν τη δραστηριότητά τους σε δίχτυα, παραγάδια κ.λπ., με τα οποία ήδη δουλεύουν. Δεν θα υπάρχει με λίγα λόγια θέμα ανεργίας ούτε και θα πλήττεται η αγορά από την έλλειψη αλιευμάτων, αφού τα αλιεύματα των μηχανοτρατών έχουν πρόβλημα διάθεσης στην αγορά και συχνά πετιούνται στις ιχθυόσκαλες.
Το γεγονός αυτό επισημαίνεται και από τη μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ του 2001. Επίσης περισσότερα από 30 είδη ψαριών απορρίπτονται από τις μηχανότρατες νεκρά στη θάλασσα με μεγάλες επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα αυτών των περιοχών». «Στο παρελθόν», επισημαίνει ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Αλιέων Ελλάδος «έχουμε κάνει πολλά συλλαλητήρια, ακόμη και δωδεκαήμερη απεργία πείνας κάτω από το υπουργείο Ανάπτυξης για το συγκεκριμένο εργαλείο. Τα συμφέροντα όμως και η εξυπηρέτηση των ημετέρων δεν άφηναν να εφαρμοστούν οι κανονισμοί. Με το κοινοτικό πρόγραμμα Pesca το 2001 αποσύρθηκαν 200 μηχανότρατες, οι υπόλοιπες όμως συνεχίζουν και δρουν ανενόχλητες. Σκεφτείτε ότι ακόμη και η Τουρκία τις έχει καταργήσει το 2001 για να προστατέψει το θαλάσσιο περιβάλλον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου