Ψάρεμα σορκού...στην άμμο

‘Ψάρεμα σορκού...στην άμμο’Του Κωνσταντίνου ΚαλογήρουΚαλογήρου Βρισκόμασταν στα μέσα του Απρίλη και ένας γεμάτος 5ρης νοτιοδυτικός ήταν η αφορμή για ένα ολονύχτιο ψάρεμα που έλαβε χώρα σε παραλία της Λάρνακας. Βλέπετε τέτοιες ευκαιρίες για ψαρέματα με τόσο δυνατό αέρα είχαμε πολλές κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά όσο προχωρούμε στο καλοκαίρι οι πιθανότητες να έρθουμε αντιμέτωποι με τέτοιες συνθήκες μειώνονται αισθητά. Όταν βρούμε τέτοιες συνθήκες ένα πολύ ενδιαφέρον ψάρεμα που μπορούμε να κάνουμε είναι το ψάρεμα του σορκού σε αμμώδεις παραλίες, οι οποίες κάπου εκεί κοντά έχουν βράχια και πλάκες. Σε έντονο κυματισμό ο σορκός εγκαταλείπει τις φωλιές του στο βράχο και πλησιάζει την ακτή, ψάχνοντας στην άμμο για μικροοργανισμούς οι οποίοι παρασύρονται από το κύμα και γίνονται εύκολη λεία για τον λαίμαργο σορκό.

Πολλές φορές μπορεί να εκπλαγούμε αφού οι πλάκες μπορεί να βρίσκονται χιλιομέτρα μακριά αλλά εμείς να πιάνουμε σορκούς σε αμμώδεις παραλίες. Βασική προϋπόθεση ο δυνατός κόντρα καιρός. Έτσι λοιπόν γνωρίζοντας αυτά τα λίγα για τον σορκό, ετοίμασα από το σπίτι αρματωσιές κατάλληλες για ψάρεμα σε τέτοιες συνθήκες, τις οποίες θα δούμε αναλυτικά αργότερα. Αφού τελείωσα με τις σχετικές προετοιμασίες ξεκίνησα για το προκαθορισμένο σημείο, με σκοπό να φτάσω εκεί πριν χαθεί και το τελευταίο φως. Η ώρα είναι 19:00 και φτάνωντας στο σημείο αντικρίζω μια ταραγμένη θάλασσα με τα κύμματα να χτυπούν με μανία την άμμο και να ασπρίζουν, δημιουργώντας ένα γόνιμο κανάλι γεμάτο μικροοργανισμούς πίσω τους.

Ώρα 19:30 και έχω ήδη ρίξει και τα τρία καλάμια μου, 2 με σταθερά μολύβια και δύο κοντά παραμαλλάκια, και ένα με συρόμενο μολύβι και μακρύ παράμαλλο. Στα καλάμια με το σταθερό βαρίδι χρησιμοποίησα κυκλικά αγκίστρια της owner, ενώ στο συρόμενο σύστημα έβαλα αγκίστρι τύπου aberdeen της mustad, κατάλληλο για ζωντανά σκουλίκια. Από δολώματα είχα μαζί μου ακροβάτη και αμερικάνο. Δεν περάσαν πέντε λεπτά και βλέπω το ακριανό καλάμι να λυγίζει ελαφρά τη μύτη του και να επανέρχεται απότομα πίσω...Χμμμμ...σταθερό βαρίδι, που σημαίνει πως ότι και να βρίσκεται στην άλλη άκρη, το βαρίδι έκανε τη δουλειά του και κάρφωσε από μόνο του το ψάρι... Παίρνω το καλάμι στο χέρι και καρφώνω ελαφριά. Ένα περίεργο τράβηγμα σε συνδιασμό με κάποια φύκια που μπλέκτηκαν στην μισίνα δεν με άφηνουν να καταλάβω την ταυτότητα του ψαριού. Δεν αργεί να έρθει έξω μια μικρή βιόλα προς απογοήτευση μου, αφού έλπιζα σε κάτι καλύτερο. Προσεκτική απαγκίστρωση και το ψαράκι κολυμπά ελεύθερο και πάλι.

Από αυτή τη στιγμή και μέχρι τις 20:30 τα τσιμπήματα ήταν ασταμάτητα και έπερνα συνέχεια μικρούς σορκούς και μουρμουράκια τα οποία απελευθερώνονταν αμέσως. Κατά τις 21:00 παρατηρώ τη μισίνα του πρώτου μου καλαμιού να είναι αρκετά χαλαρή. Το βαρίδι των 150 γραμμαρίων ήταν μεγάλο για να το παρασύρει το κύμα, οπότε κάτι άλλο γίνεται εδώ... Το καλάμι στο χέρι και αμέσως νιώθω κάποια τραβήγματα απέναντι μου. Κάρφωμα και το ψάρι μοιάζει καλό. Προσεκτική πάλη και ένα σορκός γύρω στα 300 γραμμάρια βρίσκεται στα χέρια μου, το πρώτο αξιόλογο ψάρι της νύχτας. Το κυκλικό αγκίστρι έκανε σωστά τη δουλειά του.

Μέχρι τα μεσάνυχτα άλλοι 5 μικρότεροι σορκοί προστέθηκαν στην παρέα, ενώ τα τσιμπήματα δεν σταμάτησαν καθόλου. Τα καλάμια με τα σταθερά μολύβια δούλεψαν άψογα, σε αντίθεση με το συρόμενο που ενώ έπερνε τσιμπήματα δεν κάρφωνε τα ψάρια. Αποκορύφωμα ένα πολύ δυνατό τσίμπημα το οποίο τράβηξε 2 μέτρα μισίνα αλλά για μια ακόμη φορά το ψάρι έκανε φτερά. Έπρεπε να βρω τι έφταιγε, και τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο. Ήταν σαφώς η επιλογή της αρματωσιάς. Ίσως ένα από τα πιο λεπτά σημεία που χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής. Τα κυκλικά αγκίστρια σε συνδιασμό με σταθερά μολύβια πλεονεκτούν σε σχέση με το συρόμενο σύστημα σε συνθήκες έντονου κυματισμού, αφού καρφώνουν το ψάρι από μόνα τους. Επίσης τα κυκλικά αγκίστρια θα αποτρέψουν τον σορκό να τα καταπιεί, και θα καρφωθούν με δύναμη στα χείλη τους. Έτσι δεν θα κινδυνεύσουν οι μισίνες μας από τα κοφτερά τους δόντια.

Η ώρα 00:30 ήρθε ο κ.Μιχάλης για παρέα αφού τελείωσε από την δουλειά πριν λίγο και ρίχνει με τη σειρά του 2 καλάμια. Δεν περνά λίγη ώρα και ένα δυνατό τσίμπημα με αναγκάζει να τρέξω προς το καλάμι. Ένας ακόμη όμορφος σορκός τως 400γραμμαρίων τσίμπησε σε ολόκληρο αμερικάνο, ένα δόλωμα που είχε πεθάνει και βρωμούσε. Αυτό το τσίμπημα μας έβαλε σε σκέψεις και πλέον αντί να δολώνουμε ζωντανό αμερικάνο, δολώναμε ψώφιο ο οποίος λόγο μυρωδιάς προσέλκυε καλύτερα τους σορκούς σε τόσο θολά νερά. Ο ζωντανός δουλεύει καλύτερα σε καθαρά νερά λόγω της κίνησης του, κάτι που δεν ισχύει σε νύχτες με ταραγμένη θάλασσα όπου τα ψάρια βρίσκουν την τροφή τους ακολουθόντας τις μυρωδιές. Η κίνηση αυτή ήταν σωστή και ο αμερικάνος απέδωσε άλλους 2 καλούς σορκούς μέχρι τις 03:00 από 300-400γρ. Δεν θα πέρασαν 20 λεπτά όταν ήρθε η σειρά του κ.Μιχάλη να βγάλει τον πρώτο του σορκό, ένα πολύ όμορφο ψάρι γύρω στα 350γρ.