Η καθετή και η συρτή είναι από τα απλούστερα και πιο αγαπημένα ψαρέματα. Για να ψαρέψουμε από το σκάφος μας – εκτός από τις άδειες- χρειαζόμαστε πετονιές όπου θα δέσουμε τις ανάλογες αρματωσιές.
Η καθετή και η συρτή είναι από τα απλούστερα και πιο αγαπημένα ψαρέματα. Για να ψαρέψουμε από το σκάφος μας – εκτός από τις άδειες- χρειαζόμαστε πετονιές όπου θα δέσουμε τις ανάλογες αρματωσιές.
AΡΜΑΤΩΣΙΑ
H αρματωσιά είναι ένα κομμάτι νάιλον πετονιάς πάνω στο οποίο δένουμε τα παράμαλλα με τα αγκίστρια, το στριφτάρι και το βαρίδι. Ανάλογα πάντα με το είδος ψαρέματος που κάνουμε, έχουμε και τις αντίστοιχες αρματωσιές. Άλλη δηλαδή είναι η αρματωσιά της καθετής, άλλη της συρτής, του παραγαδιού, του πεταχταριού κ.λπ.
ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ
Στο εμπόριο κυκλοφορούν δεκάδες είδη αγκίστρων, σε διαφορετικά μεγέθη και ποιότητες, ανάλογα πάντα με το ψάρι και το είδος ψαρέματος. Ίσια ή στραβά, αγκίστρια διπλά ή τριπλά (σαλαγκιές), με πεπλατυσμένο δόντι ή χωρίς, με μακριά ή κοντή λαβή, με μεγάλη ή μικρή καμπύλη, το καθένα από αυτά θεωρείται ιδανικό για παραγωγικό ψάρεμα, ανάλογα με το ψάρι που κυνηγάμε και τον τρόπο ψαρέματος που ακολουθούμε κάθε φορά.
Tα μεγάλα αγκίστρια δεν ενδείκνυνται για μικρά ψάρια, ενώ αντίθετα με τα μικρά αγκίστρια μπορούμε να πιάσουμε και μικρά, αλλά και μεγάλα ψάρια. H αντοχή ενός αγκίστρου φαίνεται μόνο κατά τη διάρκεια της χρήσης του. Αν για παράδειγμα το ψάρι δεν ξαγκιστρώνεται με ευκολία, σημαίνει πως το αγκίστρι που χρησιμοποιήσαμε είναι γερό και αποτελεσματικό.
BΑΡΙΔΙΑ
H χρήση τους επιτρέπει τη βύθιση της αρματωσιάς στο νερό, ενώ κάθε τύπος βαριδιού προϋποθέτει και διαφορετικό τρόπο ψαρέματος. Tα κοινά βαρίδια, με έναν κρίκο ή στριφτάρι στο επάνω τμήμα τους και βάρος που ποικίλλει από 10-600 γραμμάρια χρησιμοποιούνται για καθετή, παραγάδι, τσαπαρί κ.λπ. Tα κινητά βαρίδια που διαθέτουν σωληνωτή τρύπα στο εσωτερικό τους είναι για πολυάγκιστρα ή πεταχτάρια με μονάγκιστρο.
ΣΤΡΙΦΤΑΡΙΑ
Tα στριφτάρια κατασκευάζονται από σκληρό και ανθεκτικό μέταλλο, τοποθετούνται ανάμεσα στη μάνα και την αρματωσιά, είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εμποδίζουν το στρίψιμο της πετονιάς και χρησιμοποιούνται στην καθετή, το πεταχτάρι ή το καλάμι.
ΤΑ ΨΑΡΙΑ
Την εποχή αυτή συναντάμε (εκτός από σπάρους, τσιπούρες και σαργούς) μελανούρια, λαυράκια και ζαργάνες.
Αν προτιμήσουμε τη συρτή και ο στόχος μας είναι οι ζαργάνες η τα μελανούρια, η πετονιά μας θα πρέπει να είναι διαμέτρου 30-50 χιλ .
Σε αυτή την πετονιά δένουμε ένα παράμαλλο 1-2 μέτρα με μικρότερη διάμετρο πάνω σε στριφτάρι με ένα αγκίστρι και δόλωμα ένα πούπουλο , ψαράκι μικρό τεχνητό , λωρίδα μεταξιού η μια απομίμηση από χελάκι.
Ένα απ' τα κοινά δολώματα, που «χτυπάνε» τα μελανούρια, είναι το μικρό λευκό φτερό από γλάρο, μήκους 4—6 εκατοστών, το οποίο μπορεί να στερεωθεί με λευκό νήμα στην πετονιά για να κυλά μέχρι τη λαβή του αγκιστριού ή να δεθεί με έναν κόμπο στην πετονιά μόλις πάνω απ' το αγκίστρι, με τρόπο ώστε αυτό να προεξέχει κατά τα δυο τρίτα απ' την άκρη του φτερού. Αυτό το δόλωμα μιμείται το μικρό ψάρι που το σκάει στην επιφάνεια και το προτιμούν τα μελανούρια καθώς και τα λαυράκια, ιδιαίτερα αν το ψάρεμα γίνει πολύ κοντά σε βραχώδεις ακτές νησίδων.
Συνήθως, τα μελανούρια πιάνονται λίγο πιο ανοιχτά, σε απόσταση δέκα περίπου μέτρων απ' την ακτή και η συνάντηση τους είναι πολύ πιο συχνή, μπροστά σε μικρά ακρωτήρια όπου υπάρχουν τα παιχνίδια των ρευμάτων.
ΛΑΥΡΑΚΙΑ
Το λαυράκι συναντάμε ευκολότερα, πλέοντας πολύ κοντά στα βράχια, κάτι που χρειάζεται φυσικά τέλεια γνώση της τοποθεσίας για να αποφεύγονται συγκρούσεις με ύφαλους, που μπορεί να βρίσκονται σε μικρό βάθος.
Το περιστρεφόμενο κουταλάκι μήκους 2-3 εκατοστών είναι πολύ πιο ενδιαφέρον για το λαυράκι απ' ότι για το μελανούρι, αν και σε ορισμένες περιοχές δουλεύει και για το μελανούρι.
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι σε ορισμένες εποχές και τοποθεσίες, το ψάρι που ανήκει σε κάποιο συγκεκριμένο είδος και προτιμά το συγκεκριμένο είδος δολώματος, δεν δίνει καμιά σημασία σε κάποια άλλη περιοχή. Κατά συνέπεια θα πρέπει να κάνουμε πάντα δοκιμαστικές προσπάθειες. Το λαυράκι - όπως και τα περισσότερα ψάρια - προτιμά πάντα την τροφή που έχει συνηθίσει να συναντά κατά τη διάρκεια του χρόνου στους τόπους που τριγυρίζει.
Κατά μήκος των βραχωδών ακτών, μακριά από εκβολές, είναι αποτελεσματικότερος ένας μικρόςκέφαλος ή κάποιο άλλο ασημόψαρο όπως σπάρος, αγκιστρωμένο σ' ένα απλό αγκίστρι που το διαπερνά απο την ουρά χωρίς να του σπάσει το κόκαλο, ή ένα τεχνητό ψάρι που μιμείται τον ασημί γόνο που είναι τόσο κοινός και τόσο συχνός κοντά στους βράχους της ακτής.
ΜΕΛΑΝΟΥΡΙΑ
Για ό,τι αφορά τα μελανούρια, το ψάρεμα με τη συρτή είναι αποτελεσματικό για το πιάσιμο μικρού και μεσαίου μεγέθους ενώ τα πιο μεγάλα μελανούρια πιάνονται με φυσικό δόλωμα στα ρεύματα που πηγαινοέρχονται στην επιφάνεια, ενώ το σκάφος είναι αγκυροβολημένο . Αυτό το ψάρεμα γίνεται σχεδόν αποκλειστικά τις νυχτερινές ώρες, είναι είδος καθετής, και γίνεται αφήνοντας την πετονιά να παίζει στην επιφάνεια με τα ρεύματα, τα οποία φυσικά πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά.
Η καθετή για μελανούρια από βάρκα, ρίχνεται στη θάλασσα αφήνοντας ελεύθερα στα ρεύματα 8-10 μέτρα πετονιάς (μερικές φορές και 15 μέτρα), κι αυτή φεύγει, με ελαφρύ τέντωμα. Την κρατάμε σταθερή σ' αυτή την απόσταση με τρόπο ώστε το δόλωμα να φαίνεται, (ή μόλις να βουλιάζει) ως αποτέλεσμα του ίδιου τού ρεύματος. Όταν υπάρχουν μελανούρια σε κοπάδι, αυτή η μέθοδος μας δίνει την ευκαιρία να πιάσουμε πολλά, αλλά και όποιο άλλο ψάρι υπάρχει στην περιοχή και τσιμπήσει, όπως ο σπάρος ή η πέρκα.
Το μελανούρι τσιμπά με απληστία το δόλωμα που αποτελείται από γαρίδα, ή κομμάτι από την ουρά τηςξεφλουδισμένο, που έχει στερεωθεί καλά πάνω σε γερό αγκίστρι Νο 8.
Για τα λαυράκια χρειάζεται το δόλωμα να φαίνεται, (ή μόλις να βουλιάζει) ως αποτέλεσμα του ίδιου τού ρεύματος.
ΖΑΡΓΑΝΕΣ
Η ζαργάνα επιτίθεται σε όλα τα μικρά ψάρια που βρίσκονται στην επιφάνεια.
Η σύλληψη της είναι αρκετά εύκολη, ειδικά αν βρίσκεται σε κοπάδι την εποχή που πλησιάζει την ακτή. Η συρτή γι' αυτό το ψάρι πρέπει να είναι πολύ αργή, επειδή η σχετικά μεγάλη ταχύτητα δεν της επιτρέπει να επιτεθεί στο δόλωμα και να το δαγκώσει με τον κατάλληλο τρόπο.
Το ψάρεμα της ζαργάνας είναι από τα διασκεδαστικότερα Το ψάρι δαγκώνει πολύ διακριτικά το δόλωμα, αλλά όταν αισθανθεί πως αγκιστρώθηκε, αμύνεται με πολύ μεγάλη δύναμη σχετικά με το μέγεθος του, πηδώντας έξω απ' το νερό.
Η ζαργάνα μπορεί να ψαρευτεί και με σταματημένη τη βάρκα, αφήνοντας να παίζει το δολωμένο ψαράκι, νεκρό ή ζωντανό μέσα στο ρεύματα.
Εκτός βέβαια από τη σωστή προετοιμασία, μεγάλο ρόλο για ένα καλό ψάρεμα παίζει ο τόπος που ψαρεύουμε, ενώ δεν πρέπει καθόλου να υποτιμήσουμε και τον παράγοντα «τύχη»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου