Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Ο ΚΟΛΙΟΣ

Ψάρι της οικογένειας των σκουμπριδών (scomber japonicus colias), που ξεχωρίζει από το κοινό σκουμπρί, από τα μεγάλα μάτια, από την παρουσία ενός ελαφρού θώρακος και από την νηκτική του μεμβράνη ( που δεν υπάρχει στο σκουμπρί). Το σώμα του έχει σχεδόν κυκλική τομή, ανάμεσα στα μάτια μία στενή λωρίδα στην περιοχή του κρανίου είναι διάφανη, φαίνονται από μέσα τα οπτικά νεύρα. Τα λέπια του είναι πιο μεγάλα στο θώρακα παρά στο υπόλοιπο σώμα του. Μέσα στη σωματική κοιλότητα έχει νηκτική κύστη αρκετά μεγάλη που συνδέεται με το πεπτικό σύστημα.
Έχει γαλαζοπράσινη ράχη, πολύ γυαλιστερή με σκόρπιες, λεπτές μισοκυκλικές γραμμές καθώς και μία πιτσιλωτή σε όλο το μάκρος του σε κάθε πλευρό, μάτια γαλάζια πολύ σκούρα, με κοιλιά ασπριδερή.
Ο κολιός και στις διαστάσεις είναι μεγαλύτερος (φτάνει μέχρι 50 εκατοστά).
Είναι επίσης γνωστός με το όνομα «τσίρος», όταν είναι άπαχο.
Ο κολιός ψαρεύεται με τράτες αλλά κυρίως με δίχτυα περικύκλωσης, με την βοήθεια λάμπας. Πολλά σκομβριδή πιάνονται το φθινόπωρο με τσαπαρί.
Με τα τσαπαρί πιάνονται αξιόλογες ποσότητες από το Σεπτέμβριο ως το Νοέμβριο σε μερικές εκατοντάδες μέτρα από την ακτή, σε διάφορα βάθη, αλλά πάντοτε μεγάλα.
Ο κολιός είναι άριστο δόλωμα, ανθεκτικό και ελκυστικό για τα τοννιδή και χρησιμοποιείται επίσης με αυτό τον τρόπο στα παραγάδια επιφανείας .
Η αξία του κρέατος αυτού του ψαριού είναι αμφισβητούμενη, πάντως το χαμηλό κόστος και η δυνατότητα να βρεθεί σε αφθονία στο εμπόριο, το κάνει να έχει μεγάλη κατανάλωση. Γίνεται και καπνιστό και διατηρείται ακόμα και στο λάδι, στο ξύδι ή στο άσπρο ξηρό κρασί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: