Πιθανά το ωραιότερο απ’ όλα τα ψάρια της ακτής. Είναι γνωστό με το όνομα λαβράκι σ’ όλες τις ελληνικές παραλίες. Ανήκει στην ομοταξία των περκοειδών οικογένεια των σερρανιδών. Είναι επίσης γνωστό με το όνομα λύκος και με άλλα τοπικά ονόματα στην επιδεξιότητα και ταχύτητα της επίθεσης του και στην εξαιρετικά ισχυρή αντίσταση του. Μεταξύ του αφρού των κυμάτων που χτυπάνε στην όχθη το λαβράκι είναι σταθερά σε αναμονή του θηράματος. Η αναταραχή της θάλασσας η δύναμη των κυμάτων δεν το ενοχλούν ούτε εμποδίζουν το κυνήγι του κι αντίθετα είναι εκεί στους αφρούς και στα ταραγμένα νερά που ξαναγυρίζουν από τα βράχια που το λαβράκι περιμένει σ’ επιφυλακή στα μισά νερά ή στο βυθό αλλά και στην επιφάνεια έτοιμο να ορμήσει στον μικρό κέφαλο που περνά δίπλα του ή στο μικρό χέλι που προσπαθεί να χωθεί σε κάποιο στενό πέρασμα. Αυτό το θαλάσσιο ψάρι ιδιαίτερα στα νεανικά του στάδια ανεβαίνει και στο γλυκό νερό.Το λαβράκι είναι πιθανά το πιο ενδιαφέρον ψάρι για τον αθλητή εξαιτίας της ποικιλίας των μεθόδων που είναι κατάλληλες για το πιάσιμο του καθώς κι εξαιτίας των διαφόρων δολωμάτων που του αρέσουν και για τις εκλεπτυσμένες τεχνικές που απαιτούνται σε σχέση με τις διάφορες μεθόδους. Μπορεί να φτάσει μέγιστο μήκος ενός μέτρου και βάρος 12-13 κιλών Το σώμα του έχει σχήμα επίμηκες, αρκετά συμπιεσμένο, αδύνατο, όπως όλα τα ψάρια ταχύτητας. Το κεφάλι του είναι τυπικό του ταχύτερου αρπακτικού τα μάτια μικρά ζωντανά και κινητικά. Στόμα πλατύ, οπλισμένο με δόντια. Η ράχη είναι οπλισμένη με ένα πρώτο πτερύγιο που στηρίζεται από αγκαθωτές ακτίνες το δεύτερο μαλακό αλλά δυνατό και γεροδεμένο. Το ουριαίο πτερύγιο είναι σχεδόν δίλοβο με κοίλο άκρο. Το σώμα του είναι σκεπασμένο με λέπια γυαλιστερά ασημένια προς το άσπρο άσπρα στην κοιλιά ενώ η ράχη είναι γκρίζα και καμιά φορά πολύ σκούρα. Μερικές φορές μερικά σημάδια σκούρα στολίζουν τα πλευρά και ένα μεγαλύτερο καφετί ή μαύρο είναι τοποθετημένο στο επικάλυμμα. Αυτό αποτελείται από δύο λέπια και το προεπικάλυμμα είναι δαντελωτό. Τα λαβράκια είναι περισσότερο διαδομένα απ’ όσο πιστεύεται πάνω απ’ όλα γιατί είναι αρκετά εκτεταμένες οι παραλιακές περιοχές.Τέλος γιατί το ψάρεμα με την πετονιά το λαβράκι είναι άπληστο και τρέφεται με αρκετά πράγματα, ζωντανά ή ψόφια, δεν διεξάγεται παρά μόνο από ειδικούς. Κι όμως η σύλληψη του με την πετονιά δεν παρουσιάζει μεγαλύτερες δυσκολίες απ’ όσες παρουσιάζουν οι διάφορες μέθοδοι ψαρέματος με καλάμι για άλλα είδη. Βέβαια το ψάρεμα του λαβρακιού δεν είναι για τους τεμπέληδες γιατί σχεδόν σε όλες τις μεθόδους που του αφιερώνουν είναι αναγκαίο να υπάρχει συνεχής και διαρκής προσοχή.
www.psarema.info
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου