Και όλα αυτά προσδίδουν σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας την αίσθηση του μόχθου του ανθρώπου αλλά και της άγριας ζωής να γίνει ένα με το σύμπαν . Και είναι αυτή μια αίσθηση πολύτιμη , συχνά όμως αδιόρατη στο αμάθητο πνεύμα .
Πέρα από όλα αυτά όμως στην Ελλάδα το κάθε τι , ένας τόπος , ένα βουνό , ένας υγρότοπος , ένα είδος ζώου η φυτού , ένας βράχος , ένα δέντρο, κάθε κύμα , κάθε μυρωδιά και κάθε γωνιά αυτής της γης είναι φορτισμένα με γνωστές και άγνωστες μνήμες και πράξεις , σάρκα και οστά της ύπαρξης μας ως έθνος και ως λαού.
Κάθε γωνιά αυτής της γης έχει την ίδια σημασία ακριβώς με κάθε άλλη .Μόνο αν σκύψουμε και την γνω ρίσουμε καλύτερα θα καταλάβουμε ότι αυτή η γη είμαστε εμείς οι ίδιοι. Επίσης αυτή η γη λόγο όλων αυτών των ιδιόμορφων στοιχείων ήταν και είναι αιτία να έχει ο λαός μας αναπτυγμένο πνεύμα και να είναι γεμάτος από ιστορίες που πολλές είναι η πραγματικότητα η το αποτέλεσμα εμπειριών και αν θέλετε η καταγραφή της μέχρι εδώ πορείας του !
Κάθε ιστορία είτε μεγάλη είτε μικρή , είτε αληθινή είτε φανταστική έχει την σημασία της και ευτυχώς για εμάς ο λαός μας είναι γεμάτος από τέτοιες ιστορίες που πολλές έρχονται από τα βάθη των αιώνων , όπως και οι ρίζες των ελλήνων !
Σήμερα και αφού σας κούρασα με τον πιο πάνω πρόλογο θα σας πω άλλη μία απλά κυνηγετική ιστορία του δέντρου και της πέρδικας !
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα κλασσικό περδικοκυνήγι και οι πρωταγωνιστές όπως πάντα σχεδόν είναι οι κυνηγοί δίποδοι και τετράποδοι και οι πέρδικες οι πραγματικές αφέντρες των βουνών !
Ημέρα Κυριακή του μήνα Οκτώβρη , οι πρωταγωνιστές εγώ ο Άκης και οι τετράποδοι σύντροφοι και συνκυνηγοί Νίβα 10 ετών , Αοος 9 μηνών , γκόρντον , Αίολος 16 μηνών , Ωρίων 17 μηνών πόιντερ .
Πεδίο ένα βουνό σαν πολλά άλλα κλασσικό περδικοτόπι όμως ! Παρκάρουμε το αυτοκίνητο σε θέση που να έχουμε την περισσότερο εύκολη ανάβαση για τα περδικοτόπια.
Εδώ μία μικρή επισήμανση , όταν παρκάρετε το αυτοκίνητο να το αφήνετε πάντα με το εμπρός μέρος προς την κατηφόρα . Αυτό για να αποφύγετε σε περίπτωση κάποιου προβλήματος την αναστροφή που μπορεί να μην είναι δυνατή για τον όποιο λόγο η να μην μπορούμε να το βάλουμε μπροστά γιατί ξεχάσαμε ένα φως αναμένω και η μπαταρία του να έπεσε . Έτσι θα έχετε πάντα την δυνατότητα να κυλήσει στην κατηφόρα προς ένα καλύτερο σημείο η να πάρει μπροστά με ένα ελαφρύ σπρώξιμο !
Επίσης να το αφήνετε πάντα ψηλά και στο καθαρό ώστε να φαίνετε από μακριά από τις διάφορες κορφές αν είναι δυνατόν και μακριά από βράχια και πέτρες ώστε λόγο της διάβρωσης από τις βροχές μην έχουμε κάποια δυσάρεστη έκπληξη !
Αφού λοιπόν αρματωθήκαμε ξεκινήσαμε την ανάβαση . Ο καιρός ενώ στην αρχή ήταν σχεδόν καθαρός μετά από περίπου την πάροδο μίας ώρας και ενώ βγαίναμε στα πλατώματα γύρισε σε κρύο και αρκετή ομίχλη που όλο και πύκνωνε περισσότερο . Απλωθήκαμε 100 περίπου μέτρα ο ένας από τον άλλο και αρχίσαμε το πραγματικό κυνήγι . Τα σκυλιά δούλευαν καλά και ξεχωριστά !
Ευτυχώς που μαζί μου είχα πάρει και έχτρα πουλόβερ γιατί πραγματικά ο καιρός άρχισε να μας ενοχλεί από το κρύο . Σπουδαίο πράγμα να έχεις προνοήσει στο κυνήγι της πέρδικας να έχεις , ένα ζευγάρι κάλτσες , ένα φανελάκι έχτρα και ένα αδιάβροχο σε γλιτώνουν από πολλά προβλήματα υγείας πραγματικά !
Το κυνήγι συνεχίζετε κανονικά αν και με κάποια δυσκολία να διακρίνουμε τα σκυλιά με την ομίχλη , ειδικά τα πόιντερ που είναι και άσπρα πραγματικά αδύνατο μόλις απομακρυνθούν λίγο μόνο τα κουδουνάκια τους μας δίνουν την δυνατότητα να καταλάβουμε που είναι . Μέχρι τώρα τίποτε πουθενά κάποια ένδειξη θηράματος η ντορού .
Η προσοχή έχει λίγο πέσει και εγώ έχω βγάλει την μηχανή και τραβάω φωτογραφίες του πανέμορφου ομιχλώδες τοπίου !
Μιλάμε με τον Άκη και του λέω να φύγει από την μεριά που την πιάνει ο αέρας στα βράχια γιατί εκεί δεν κάθονται οι πέρδικες λόγο ότι δεν μπορούν να ακούσουν άρα νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια και να έρθει προς την μεριά μου εκεί που κόβει ο αέρας μιας και ο τόπος είναι τεράστιος .
Ο καιρός παίζει σημαντικό ρόλο στο κυνήγι της πέρδικας και τον εντοπισμό της .
Με την ομίχλη τις βρίσκεις κατά κανόνα στις κορφές και στο καθαρό , είναι όμως πολύ επιφυλακτικές και πολλές φορές ενώ ο σκύλος φερμάρει όταν πλησιάσεις δεν σηκώνονται πουλιά γιατί έχουν φύγει η αν είναι τυχερός ακούς το χαρακτηριστικό φτερουγισμά τους αλλά πολύ σιγανά και μαλάκά . Επίσης είναι γνωστό όταν υπάρχει ομίχλη έχουμε νοτιά και υγρασία δεν υπάρχει ομίχλη και βοριάς . Να θυμάστε ο βοριάς είναι ιδανικός για κυνήγι ενώ ο νοτιάς πουλιοδιώχτης τουλάχιστον έτσι έλεγαν οι παλιοί κυνηγοί .
Το κυνήγι λοιπόν συνεχίζετε με τον ίδιο τρόπο και είμαστε σχεδόν πια στο δίωρο και ακόμη μηδέν ίχνος παρουσίας περδίκων ! Το μόνο καλό είναι ότι η ομίχλη αρχίζει να σπάει να φεύγει από ορισμένα σημεία και να επανέρχεται πάλι μετά από λίγο .
Είναι γνωστό ότι όταν υπάρχει τέτοια καιρική κατάσταση οι πέρδικες δέχονται πολύ και καλά γιατί βλέπουν και αισθάνονται εμπιστοσύνη στην διαφυγή με το πέταγμα τους για τα απάτητα σημεία !
Ενώ φτάνουμε στο τέλος ενός μεγάλου πλατώματος το οποίο το χωρίζει με το επόμενο ένα ρεματάκι ακούω ότι τα κουδουνάκια των γκόρτων σίγασαν !
Τρέχω ελαφροπατώντας και προβάλω προσεχτικά στο ρεματάκι εκεί αντικρίζω το θέαμα που λαχταρά η καρδιά του κάθε περδικοκυνηγού τα δύο σκυλιά είναι σε μία πολύ όμορφη φέρμα προς το βάθος της ρεματιάς .
Παίρνω θέση και κοιτάω για τον Ακη τον βλέπω στο βάθος να με έχει αντιληφτεί και να έρχεται γρήγορα ! Του κάνω νόημα γιατί δεν βλέπει τα σκυλιά στο ρεματάκι κάτω ! Αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές και δεν μπορούν να συγκριθούν με τίποτε άλλο σχεδόν από τις συγκινήσεις της μικρής ζωή μας !
Τότε ακούω έντονα κουδουνάκια να πλησιάζουν και καταλαβαίνω ότι πλησιάζουν τα πόιντερ και πράγματι σκάνε μύτη με ταχύτητα από δεξιά μου , τους σφυρίζω ενδεικτικά για να κόψουν και να έρθουν προς εμένα , ώστε να προλάβει να έρθει και ο συνκυνηγός μου .
Αυτά όντας δεν βλέπουν κάτω τα γκόρντον και έρχονται προς το μέρος μου τότε όμως αντιλαμβάνονται την μυρουδιά και γυρίζουν βλέπουν και τα άλλα σκυλιά και αρχίζουν να ποντάρουν λίγο δυνατά όμως λόγο του νεαρού της ηλικίας των .
Καταλαβαίνω ότι οι πέρδικες πρέπει να είναι πια στα όρια τους και αν δεν ήταν παγιδευμένες μέσα στο ρέμα θα είχαν πετάξει ήδη , αλλά νιώθοντας περικυκλωμένες προσπαθούσαν να διαφύγουν περπατώντας προσεχτικά προς την απέναντι κορυφή του μικρού ρέματος .
Ο Άκης μόλις έχει πάρει θέσει λαχανιασμένος , το ένα νεαρό πόιντερ ο Ωρίων τότε κάνει κάποια παραπάνω βήματα και ο χαρακτηριστικός θόρυβος των περδίκων που σηκώνονται γεμίζει τον τόπο !
Τα όπλα αδειάζουν και τρεις πέρδικες πέφτουν και εδώ αρχίζει ο πανζουρλισμός με τα σκυλιά που προσπαθούν όλα να πιάσουν κάποια από τις χτυπημένες ! Σκηνές γεμάτες ένταση που μένουν χαραγμένες σαν αίσθημα στην καρδιά και σαν σκηνικό στο μυαλό για πάντα !
Το κοπάδι αντί να φύγει στην κατηφόρα και στα βράχια γύρισε προς το δάσος από την μεριά που δεν φύσαγε ο άνεμος υπολογίσαμε 8-10 πουλιά . Αφού χαζέψαμε τα περδίκια και την απόλυτη ομορφιά τους ξεκινήσαμε προς τα εκεί που πήγε το κοπάδι .
Κάποια στιγμή ενώ είχα πέσει λίγο προς τα κάτω χτυπάει το κινητό μου είναι ο Άκης που μου λέει να ανέβω προς αυτόν , όταν πλησιάζω μου λέει Γιώργο 6-7 πουλιά σηκωθήκανε μόλις ακούσανε το κουδουνάκι του σκύλου και πήρανε την κατηφόρα προς τα εκεί .
Εντάξει πάμε προς τα εκεί αλλά ψάξε καλά και όλη εδώ την γύρω περιοχή μήπως είναι και άλλα πουλιά σπασμένα κάπου γύρω .
Και όντως όπως καταβαίνω λίγο για να καλύψουμε μεγαλύτερο τόπο ακριβώς σε ένα σημείο που κόβει ο αέρας πάνω από τα βράχια η μεγάλη σκύλα κάνει ένα γύρισμα και μένει σε φέρμα , πηγαίνω προς το μέρος της και στήνομαι
Σε δευτερόλεπτα ακούω το κουδουνάκι του μικρού να έρχεται ο οποίος αντίθετα και κόντρα προς εμάς μόλις αντιλαμβάνεται την Νίβα σε φέρμα προσπαθεί να φρενάρει αλλά είναι αργά τα πουλιά δεν αντέχουν άλλο και σηκώνονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις διαλέγω ένα και του ρίχνω , κόβει αλλά δεν πέφτει του ρίχνω και την δεύτερη και βλέπω ότι πέφτει πιο πάνω στο περίπου .
Τρέχω και αρχίζει το ψάξιμο για φτερά από το χτύπημα κάτω , ντορό κλπ
Τίποτε , έρχεται και ο Άκης που άκουσε τις τουφεκιές και ψάχνουμε τώρα δύο άτομα και τέσσερα σκυλιά σε ένα σχετικά καθαρό μέρος . Μετά από ψάξιμο αρκετής ώρας και αφού δεν εντοπίζουμε ίχνος από την πέρδικα , βεβαιώνω τον Άκη ότι έπεσε στα σίγουρα και εδώ, τότε το μάτι μου πέφτει στο δέντρο που δεσπόζει στο χώρο !
Λέω μέσα μου λές……. Πάω από κάτω του και αρχίζω να κοιτάω πάνω του γύρω γύρω προσπαθώντας να διακρίνω το πουλί κάπου τίποτε !
Ψάχνει και ο Άκης και με τα πολλά βλέπουμε την πέρδικα να είναι πάνω στο δέντρο τραυματισμένη σε ένα πολύ πυκνό κλαρί !
Άρχισε τώρα ο γολγοθάς πως θα την κατεβάσουμε , τι πέτρα ρίξαμε τι ξύλα , τίποτε, τελικά μετά από περίπου 45 λεπτών προσπάθεια αποφάσισα να ανέβω να την κατεβάσω . Δεν της ρίξαμε γιατί θα την χαλάμε και επίσης δεν ήταν σίγουρο ότι θα έπεφτε αφού είχαν μείνει και πέτρες πάνω από την προηγούμενες προσπάθειες για να την κατεβάσουμε . Τελικά για να μην μακρυλογώ ανέβηκα μέχρι ένα σημείο και από εκεί με το όπλο την ανάγκασα να πέσει κάτω !
Είχα πει στον Άκη να είναι έτοιμος με το όπλο γιατί αν ήταν ελαφριά τραυματισμένη και πέταγε προς τα γκρέμια θα την χάναμε !
Άλλος χαμός με τα σκυλιά που ξαφνικά την είδαν να πέφτει ουρανοκατέβατη και να τρέχει τραυματισμένη με τα χίλια ! Σε μερικά λεπτά ήταν στα χέρια μου από το στόμα της Νίβας, ένας μεγάλος και όμορφος κότσος , φοβερό μάθημα όμως για τα νεαρά σκυλιά τα οποία μόλις την είδαν να πέφτει έμειναν όλα σε φέρμα και μόλις άρχισε να τρέχει πόνταραν και μετά την κυνήγησαν !
Αφού καθίσαμε να ξεκουραστούμε να δώσουμε και λίγο νερό στα σκυλιά να κάνει και ο Άκης το απαραίτητο τσιγάρο , ξεκινήσαμε για τις άλλες χωρίς άλλη τύχη όμως . Αφού ψάξαμε λίγο ακόμη πήραμε την επιστροφή προς το αυτοκίνητο .
Αλλά ένα όμορφο κυνήγι τελείωσε και πρόσθεσε καινούργια συναισθήματα στις καρδίες μας αλλά και εμπειρίες στο μυαλό μας και όχι μόνο σε εμάς αλλά και στους τετράποδους συνκυνηγούς μας !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου