Μπαλάδες μεσοπέλαγα

Το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν είναι να βγούμε για ψάρεμα, είναι να πάρουμε πρόβλεψη για τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατούν στον τόπο προορισμού μας. Αφήνοντας πίσω για ένα διήμερο άγχος και προβλήματα, θα ξεκινούσαμε για 2 -3 σημάδια που στο παρελθόν μας είχαν δώσει καλούς μπαλάδες και γουρλωμάτες.

Από την προηγούμενη ημέρα ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το αλιευτικό πλάνο. Μετά από συζήτηση μετά οινοποσίας αποφασίσαμε ότι η καλύτερη επιλογή θα ήταν ένα βαθύ ψάρεμα για μπαλάδες.

ΜΠΑΛΑΔΕΣ, ΓΟΥΡΛΩΜΑΤΕΣ, ΜΟΥΣΜΟΥΛΙΑ
Ο μπαλάς μοιάζει με το λυθρίνι, τόσο στην κατασκευή όσο και στα χρώματα, αλλά διαθέτει τριπλάσιο σε μέγεθος μάτι . Το επιστημονικό όνομα του μπαλά είναι Dentex Maccophthalmus. Σε μικρή ηλικία έχει χρώμα γκρι - ασημί, όταν μεγαλώσει παίρνει το ροζ - κόκκινο χρώμα του λυθρινιού και το κεφάλι του χοντραίνει. Ζει στο πέλαγος και ψαρεύεται σε ξέρες, πλάκες, αμολασπώδεις βυθούς και τραγάνες. Εκεί συναντάμε συνήθως μαζί γουρλωμάτες μπαλάδες και μεγάλα μουσμούλια ή κεφαλάδες.
Οι γουρλομάτες και οι μπαλάδες, είναι ψάρια που έχουν το χρώμα του λυθρινιού, την όψη φαγκρόπουλου αλλά είναι πιο στρογγυλά. Διαθέτουν μεγαλύτερο μάτι από το λυθρίνι, ο μεν μπαλάς είναι λίγο πιο ανοιχτόχρωμος από αυτό, με μια γκρί κουκίδα εμπρός από το πλάγιο πτερύγιό του. Οι γουρλομάτες έχουν και αυτές το χρώμα του λυθρινιού, διαθέτουν κόκκινες απολήξεις στα πτερύγια είναι πιο στρογγυλές από τους μπαλάδες και το μέγεθος των ματιών τους είναι ανάμεσα στο λυθρίνι και τον μπαλά. Τηγανητές είναι απλά αριστούργημα…
Το μουσμούλι ή κεφαλάς - όπως και τα προαναφερόμενα μπαλάδες και γουρλωμάτες - ζούν κοπαδιαστά.
Η επιστημονική ονομασία του ψαριού είναι Pagellus acarne. Ανήκει στην οι κογένεια των σπαριδών και είναι ένα κράμα γόπας και λυθρινιού με σώμα λίγο πιο μακρουλό από το λυθρίνι.
Το χρώμα του είναι ροζ - ασημί και ζει σε τραγάνες και αμμολασπώδεις βυθούς, ψαρεύεται από τους επαγγελματίες με μηχανότρατες και δίχτυα ενώ από τους ερασιτέχνες με καθετές, όπως και τα προαναφερόμενα ψάρια..

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Για να μην μας λείψει κάτι, θα έπρεπε να κάνουμε προεργασία, γι’ αυτό μοιράσαμε τις δουλειές. Φροντίσαμε ώστε να έχουμε φορτισμένες μπαταρίες, για τις αρματωσιές, για το δόλωμα και ο Χρήστος για τα μηχανάκια που θα είχαμε μαζί μας.
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε πάρα πολύ πρωί. Θα πηγαίναμε στο σημάδι που ξέραμε καλά, γιατί ψαρέψαμε εκεί την προηγούμενη χρονιά και είχαμε πάρει καλά ψάρια. Ξεκινήσαμε με καταπληκτική διάθεση και απερίγραπτο κέφι...

ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΗΜΑΔΙ
Το gps- map έδειχνε ότι από στιγμή σε στιγμή θα φθάναμε στον προορισμό μας, το βυθόμετρο - fish finder έτοιμο να απεικονήσει την ξέρα όπου μας περίμεναν οι μπαλάδες. Φτάσαμε! Το μάτι του οργάνου έβλεπε 168 μέτρα βάθος. Συνδέσαμε τη μπαταρία στο μηχανάκι, δολώσαμε και το βαρίδι έπεσε στη θάλασσα. Οι μπαλάδες ήταν όντως εκεί και έτρωγαν με πολύ όρεξη.

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ
Μετά την πρώτη επίθεση στα δολώματά μας δοκιμάζοντας να ανεβάσουμε, το αμπερόμετρο «χτύπαγε κόκκινα». Ανεβάσαμε και η πρώτη ψαριά ήρθε στη βάρκα. Αφού επαναλάβαμε για δεύτερη και τρίτη φορά, είχαμε εξασφαλίσει τα ψάρια των δύο επομένων ημερών
Αφού τα ψάρια με το μάτι έφτασαν τα 10 περίπου κιλά, αποφασίσαμε πια να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Είχαμε και λίγο καφέ υπόλοιπο από το πρωί, τον οποίο και μοιραστήκαμε…

ΤΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΜΕ
Ξεκινώντας από τη μάνα, χρησιμοποιήσαμε dacron που είχαμε τυλίξει σε καρούλα. Το δέσαμε σε στριφτάρι βαρέως τύπου και εκεί προσαρμόσαμε ιδίου τύπου παραμάνα η οποία είχε δεμένο πίσω της ακόμη ένα στριφτάρι και συρμάτινη αρματωσιά όπως και τα ηλεκτρικά μηχανάκια.
Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δυο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούν να ψαρεύουν περισσότερα αγκίστρια, όπου μπορούμε να δέσουμε εμείς αυτά της αρεσκείας μας.
Κόβουμε μικρά παράμαλλα δέκα περίπου πόντων, δένουμε αγκίστρια νούμερο τέσσερα, ενώ την άλλη άκρη του παράμαλλου, δένουμε στα μάτια που υπάρχουν στις απολήξεις της αρματωσιάς, όσο μπορούμε πιο κοντά. Το βαρίδι που χρησιμοποιούμε αναλόγως των υπαρχόντων ρευμάτων, κυμαίνεται από 350 έως 500 γραμμάρια, πολλές φορές όμως φτάνει μέχρι και ένα κιλό.

ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ
Μηχανάκια όπως είπαμε παραπάνω, είχαμε δύο, τα οποία λειτουργούσαν άψογα, ένα για χρήση κι ένα για ρεζέρβα, κατασκευής του φίλου μας του Χατζηδουμάνη, όπως και οι συρμάτινες αρματωσιές.
Επειδή τα βάθη είναι μεγάλα και οι αντιστάσεις επίσης, τα μηχανάκια είχαν ανύψωση στατικού βάρους επί του άξονα 30 κιλά, κενά κατανάλωναν 1,8 Αμπέρ κενά, γεμάτα 4 Αμπέρ, ενώ η μπαταρία όπως καταλαβαίνετε είναι ανάλογη. Η ταχύτητα μαζέματος 75 μέτρα το λεπτό με τροχαλία καθετής, με ελεγχόμενη καστάνια αντιστροφής κινητήρα, ελεγχόμενο φρένο συμπιέσεως τροχαλίας και ρυθμιζόμενα σταθερά ράουλα μπράτσου.

ΔΟΛΩΜΑ

Το δόλωμά μας ήταν φρεσκοκατεψυγμένη γαρίδα που κόβαμε σε κομμάτια ανάλογα του μεγέθους των αγκιστριών και τα δολώναμε μαζί με το κέλυφος.

Σε αντίστοιχο ψάρεμα θα πρέπει να αναφέρουμε ότι χρησιμοποιήσαμε σαρδέλα σε τάκο, που είχε επίσης πολύ καλά αποτελέσματα.